خاموشی به هزار بیان در سخن است

گویند که خاموشی به هزار بیان در سخن است

و شاید سکوت بهترین جمله باشد...

اما می خواهم بدانم، آنگاه که بنده ای را  نادیده می گیری

آنگاه که حتی گوشَت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را به ناحق نادیده می گیری

دستانت را به سوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت

دعا کنی؟!بسوی کدام قبله نماز می گذاری که دیگران نمی گذارند؟!

شاید فریاد زیر آب را حاصلی جز حباب نباشد

 و یا پرواز با بالهای خیال نتیجه ای جز سقوط نداشته باشد

 اما هیچ بارانی هم شوره زار ابدی را باور نخواهد کرد . . .

و این را هم بدانیم که هرگز در میان موجودات، مخلوقی که برای کبوتر شدن

آفریده شده، کرکس نمی شود و این خصلت در میان هیچ یک از مخلوقات

نیست جز آدمیان . . .

راستی...! چقدر باران کافیست تا پاک شویم؟!