سالمند

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند . .          

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند . .           پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند.              سپس به او گفتند: "باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشیم جائی از بدنت آسیب دیدگی  یا شکستگی نداشته باشه "            

پیرمرد غمگین شد، گفت خیلی عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست . 

پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند :         

او گفت : همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می روم و صبحانه را

                                                                      

با او می خورم. امروز به حد کافی دیر شده نمی خواهم تاخیر من بیشتر شود !

                 یکی از پرستاران به او گفت : خودمان به او خبر می دهیم تا منتظرت نماند .

                                                پیرمرد با اندوه ! گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد . چیزی را متوجه نخواهد شد ! او حتی مرا هم نمی شناسد !          

                                                                                    
پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف

 صبحانه پیش او می روید؟                          

پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت: اما من که می دانم او چه کسی است!!!