مقدمه: مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر طیف وسیعی از نیازهای جسمی، عاطفی و مالی را در بر م یگیرد که ناشی از تخریب تدریجی و غیر قابل کنترل خود و ذهن بیمار است. مراقبین و پرستاران مه مترین نقش را در تأمین محیط مناسب و ارایه مراقبت با کیفیت برای بیماران مبتلا به آلزایمر بر عهده دارند. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناخت تجربه و دیدگاه مراقبین بیماران مبتلا به آلزایمر از مراقبت در خان ههای سالمندان صورت گرفت. روش : در این مطالعه 13 مراقب در خانه های سالمندان ( 3 مرد و 10 زن) به شکل مبتنی بر هدف انتخاب شدند و مورد مصاحبه نیمه ساختاردار قرار گرفتند. تحلیل داده ها از طریق روش تحلیل محتوا صورت گرفت که پس از غوط هوری و تحلیل داد هها، کدهای اولیه استخراج گردید. جهت تعیین
مفاهیم اصلی، کدهای اولیه در چند مرحله مورد بازبینی، بررسی و طبقه بندی قرار گرفت. در نهایت 3 مفهوم و 17 زیر مفهوم به دست آمد. یافته ها: از مجموع مصاحب هها 850 کد اولیه به دست آمد. این کدها در طی فرایند تجزیه و تحلیل در سه مفهوم اصلی شامل ابعاد مراقبت، مبنای مراقبت و ویژگی مراقبت و نیز 17 زیر مفهوم طبقه بندی شد. نتیجه گیری: مراقبت ها بیشتر متمرکز بر بعد فیزیکی و بر مبنای مراقبت های روزمره و مشابه سایر سالمندان ارایه م یشد. در این تجارب اگرچه رد پای ابعاد دیگر مراقبت نیز مشهود بود، اما تشریح آن ها حاکی از عملکرد غیر حرفه ای، مبتنی بر حس عامه و تجربه شخصی بود. امید است که با آموزش پرسنل، آشناسازی آنان با نحوه بررسی نیازها و ویژگی مراقبت از این بیماران و به کارگیری پرسنل آموزش دیده به تعداد کافی، مراقبتی جامع در ابعاد مختلف را برای بیماران فراهم نمود و به این ترتیب موجبات ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر را مهیا ساخت. |