آلزایمر نوعی دمانس برگشت ناپدیر است که در سیر زمان فرد مبتلا به آن توان ذهنی و حرکتی خود را از دست می دهد؛ و بعد از آن به مرور قادر به انجام کارهای روزمره خود نخواهد بود. طبق مطالعات انجام شده، دوره این بیماری می تواند تا 20 سال نیز طول بکشد، اما معمولا از زمان تشخیص بیماری تا مرگ بین 3 تا 9 سال فاصله وجود دارد.
این بیماری معمولاً افراد بالای 65 سال را درگیر کرده و مشکلات متعددی را برای خود فرد و اطرافیان او ایجاد می کند. توجه به علائم اولیه و نشانه های آلزایمر در ابتدای روند بیماری می تواند بر روند و سیر بیماری تاثیر قابل توجهی بگذارد. نگهداری از سالمندان مبتلا به آلزایمر چالش های زیادی دارد و نگهداری از غالب این سالمندان در منزل بسیار مشکل خواهد بود.
در این مقاله، به بررسی بیماری آلزایمر، عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به آن، علل بروز و راهکارهای پیشگیری از آن خواهیم پرداخت.
آلزایمر یک بیماری زوال عصبی علاج ناپذیر است. رایج ترین علامت اولیه این بیماری اختلال در حافظه کوتاه مدت است، با پیشرفت این بیماری مشکلات دیگری برای فرد مبتلا از جمله نوسانات خلقی شدید، عدم آگاهی از موقعیت، مشکلات زبانی، بروز علائم روانی و از دست رفتن انگیزه و شادابی اجتماعی ایجاد می شود. مطالعات جهانی نشان میدهد که 3 درصد افراد زیر 65 سال، 16 درصد افراد بین 65 تا 74 سال، 45 درصد افراد بین 75 تا 84 سال و 36 درصد افراد بالای 85 سال دچار اختلال حافظه میشوند.
این بیماری عمدتا بعد از سن 65 سالگی بروز پیدا می کند. طبق آمارها در دنیا هر سه ثانیه یک فرد به آلزایمر و دمانس دچار می شود. در ایران هر هفت دقیقه یک نفر به دلیل بیماری آلزایمر جان خود را از دست می دهد، که 5.29 درصد از کل مرگ و میرها در کشور است.
بیماری آلزایمر، قابل پیش بینی و یا درمان نیست، بنابراین بهترین روش کاهش خطر ابتلا به آن از طریق تغییر در سبک زندگی است.
کاهش حافظه اصلی ترین علامت بیماری آلزایمر است.
علائم اولیه این بیماری شامل به خاطر نیاوردن اتفاقات و مکالمات اخیر است و با پیشرفت بیماری، نقص حافظه شدت یافته و سایر علائم تشدید میشود.
در ابتدای بیماری، فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است خود متوجه شود که مشکلاتی در به یاد آوردن و یا نظم دهی شرایط و افکارش داشته باشد. دوستان و نزدیکان فرد مبتلا می توانند شدت گرفتن علائم را متوجه شوند.
هر فردی گاهی دچار فراموشی میشود، اما کاهش حافظه در بیماری آلزایمر مداوم و پیشرونده است به طوری که بر روی قابلیت عملی فرد در محل کار و خانه اثر می گذارد. افرادی که دچار آلزایمر هستند ممکن است:
– کلمات، سوالات و جملات را چندین بار تکرار کنند.
– قرار ملاقات ها و مناسبت های خاص را فراموش کنند.
– وسایل را در جاهایی که غیر معمول هست قرار دهند.
– در مکان های آشنا گم شوند.
– و در نهایت اسم اعضای فامیل و اشیا روزمره را فراموش کنند.
– برای شناسایی اشیا، بیان افکار و پیدا کردن کلمات مناسب برای استفاده در مکالمه دچار مشکل شوند.