امام حسین(ع) پس از اعمال حج، نمایندگان قبایل و اقوام و بلاد را در صحرای عرفات جمع آورد و در سخنرانی و خطابهای، مسئولیتها و وظایف آنان را یادآور شد. ضمن راهنمایی اقشار مختلف، وظایف جامعه و مدیران درباره معلولین را هم گوشزد نمود. حضرت درباره معلولین و رعایت حقوق آنان چنین میفرماید:
ای مردم مشاهده می شود که بدون بیم و نگرانی پیمان خود را با خداوند شکسته اید؛ در حالی که از نقض تعهدات پدران خود هراسناک هستید، اما پیمان خودتان با رسول خدا و التزام به فرامین آن حضرت را عملاً معتبر نمی شمارید. به همین دلیل نابینایان و ناشنوایان و معلولین در شهرها پشتیبان و یاور ندارند و به امور آنها رسیدگی نمیشود.ای مردم به اندازه شرایط و موقعیت خودتان، برای معلولین احساس مسئولیت نکرده و تلاش نمیکنید؛ اگر توانایی هیچ کاری ندارید، حداقل از خادمان معلولین تشکر نمایید. (تحف العقول، ص۲۳۷)
این حدیث بیانگر عنایت و توجه حضرت به رسیدگی و اهتمام به امور معلولین میباشد. ایشان در اوج فعالیتهای مبارزهجویانه و اصلاحطلبانه علیه جور و ستم یزید از توجه به مسائل دینی معلولین غافل نشده و عموم مردم و نخبگان را به امور معلولین توجه می‌دهد؛ نیز بیتوجهی به معلولین را در ردیف عهدشکنی با خدا و رسولش می‌داند. بنابراین بر اساس این فرمایشات اهتمام و توجه به معلولین از وظایف همگانی است.
دفتر فرهنگ معلولین
